S/y Selma Expeditions na Morzu Weddella,  12.01.2011 - 09.02.2011

Po raz pierwszy po Morzu Weddella żeglował jacht z polską banderą!

Załoga „Selmy” rozpoczęła antarktyczną przygodę od wizyty w polskiej Stacji Naukowej Arctowskiego na Szetlandach Południowych i jak zwykle spotkała się ciepłym i serdecznym przyjęciem. Z Zatoki Admiralicji, przez pak lodowy w Cieśninie Antarktycznej, dotarli do rzadko odwiedzanej przez żeglarzy Zatoki Erebus i Terror na Morzu Weddella. Wśród gigantycznych gór lodowych (niesionych w dużych ilościach przez Prąd Weddella), wśród surowych, polarnych krajobrazów eksplorowali rejon związany z historią heroicznych wypraw Otto Nordenskjölda i Sir Ernesta Henry’ego Shackletona.

Odwiedzili czeską Stację Naukową Mendla na Wyspie Jamesa Rossa, która do tej pory nigdy nie gościła jachtu. Za serdeczne przyjęcie załoga „Selmy” zrewanżowała się, zabierając na pokład grupę czeskich naukowców, z którymi popłynęła do Crystal Bay. Razem wylądowali na kontynencie antarktycznym (Trinity Peninsula) i sprawdzali ich stanowiska meteorologiczne i paleontologiczne do których Czesi, ze względu na trudną sytuację lodową, nie mogliby dotrzeć dysponując jedynie swoimi Zodiakami. Zostali otoczeni przez humbaki, zaciekawione dokładnie sprawdziły Selmę, nurkując pod kadłubem i wyglądając na pokład.

Próba opłynięcia Wyspy Jamesa Rossa zakończyła się w zamkniętym spiętrzoną krą, growlerami i górami lodowymi kanale Księcia Gustawa. Przez cieśninę Herberta popłynęli dalej na południe, 24 stycznia osiągając pozycję 64° 16,16′S, 056° 37,4′W w pobliżu wyspy Seymour. Podczas powrotu, przed wejściem do Cieśniny Antarktycznej nastąpiło pogorszenie pogody. Przez dwie doby sztormowali między wyspami Dundee i Paulet, częściowo osłonięci od wiatru i od „ekspresowych”gór lodowych. Po wypłynięciu z Morza Weddella odwiedzili jeszcze wyspę Trinity i Port Lockroy na Wyspie Wiencke, na zachodnim wybrzeżu Antarktydy.

Selma kolejny raz dotarła do miejsca, do którego nie dopłynął dotąd żaden polski jacht. Wcześniej, w lutym 2008 opłynęła Wyspę Charcota i zeszła poniżej 70 stopnia szerokości południowej osiągając 70° 11′S, 074° 53′W.

Rejs trwał od 12.01 do 9.02.2011, przepłynięto 2285Mm.
Rejs prowadził Kapitan Piotr Kuźniar a załogę stanowili: Krzysztof Jasica, Aleksandra Król, Tomasz Łopata, Andrzej Sieczak, Michał Składanowski, Ewa Skut, Maciej Sokołowski, Damian Święs, Paweł Wiśniewski, Andrzej Zadura.

Relacje z pokładu:
2011-01-21 Zbliżamy się do Trinity Peninsula. Mijamy coraz więcej growlerów i gór lodowych. Małych, średnich- wielkości domu, a po prawej na tle lądu suną dwa olbrzymy wielkości małego miasteczka. Kolory od bieli przez zieleń do niezwykłego błękitu.
2011-01-23 Prince Gustav Channel nie pokonany. Klucząc wśród paku spiętrzonej kry i gór lodowych dotarliśmy do miejsca, gdzie nie było już wolnej wody. Ogrom gór lodowych i spiętrzonego paku daje nam wyobrażenie w jakich warunkach lodowych poruszała się Endurance Shackletona. Na pozycji 63°47,8′S 058°08,74′W Kapitan zarządza odwrót.
2011-01-27 Maszt przeżywa dziś prawdziwe oblężenie. Wszyscy chcą, choć przez chwilę, popatrzeć na te cuda z góry. Niedługo trzeba będzie listy społeczne prowadzić, czy co?
2011-01-28 Ruszyła na nas cała armia gór i growlerów, próbując zamknąć nas i przydusić do Paulet. Z trudem i w ostatniej chwili wyrwaliśmy się na otwartą przestrzeń, pamiętając że pod nami już leży statek Kapitana Larsena "Antarctic" płynącego w 1903r. z pomocą wyprawie Nordenskjold-a. Ciekawe czy ich zmiażdżył ten sam prąd?

Kpt. Piotr Kuźniar z załogą, za rejs na Morze Weddella, otrzymali:

Nagrodę Grotmaszta Bractwa Kaphornowców - "Za dobrą robotę żeglarską w trudnych warunkach",
Wyróżnienie Nagrody Honorowej Rejs Roku 2011 - "Za pionierski, trudny nawigacyjnie, pierwszy rejs polskiego jachtu po antarktycznym Morzu Weddella",
Nagrodę Bractwa Szyprów "Rejs Roku 2011".