Falklandy - Malwiny

(ang. Falkland Island, hiszp. Islas Malwinas)

Terytorium Falklandów obejmuje dwie duże wyspy noszące nazwy Falkland Wschodni (ang. East Falkland, hiszp. Gran Malvina) i Falkland Zachodni (ang. West Falkland, hiszp. Soledad), stanowiące około 98% powierzchni archipelagu, oraz ok. 200 mniejszych wysepek o łącznej powierzchni 12 173 km2. Przeważa krajobraz równinno-pagórkowaty. Najwyższy szczyt, Mount Usborne, sięga 705 m n.p.m. Na wybrzeżu, głęboko w ląd wcinają się liczne fiordy. Brzegi wysp dość różnorodne. Mozna tu spotkać i urwiste klify i szerokie, piaszczyste plaże. Roślinność naturalna to łąki, torfowiska, wrzosowiska i zarośla krzewiaste. Brak drzew. Falklandy znajdują się pod administracją brytyjską, zarządzane przez gubernatora. Stolica to Port Stanley.

O Wyspach Falklandzkich większość Polaków słyszała tylko na początku w roku 1982, gdy wybuchł o nie zbrojny konflikt między Argentyną, a Wielką Brytanią. Po kilkumiesięcznej okupacji argentyńskiej, archipelag wrócił w ręce brytyjskie i słuch po nim właściwie zaginął. Tymczasem od ich odkrycia kilkaset lat temu (jedną z ciekawostek geograficznych jest to, że właściwie nie wiadomo kto i kiedy tego dokonał), Falklandy/Malwiny wielokrotnie przechodziły z rąk do rąk, jako ważny strategicznie stały ląd pośrodku południowego Atlantyku. Im więcej statków opływało przylądek Horn, tym silniejsza była pozycja tych niewielkich wysepek, bo to tutaj żeglarze odnajdowali bezpieczny port, gdzie mogli dokonać wszelkich niezbędnych remontów, przywracając dobry stan nadwyrężonym przez Cieśninę Drake’a jednostkom i zapewniając utrzymanie falklandzkim rzemieślnikom.

W chwili obecnej na Falklandach żyje około 2500 osób, z których większość to mieszkańcy jedynego istniejącego tu miasteczka, zarazem stolicy państwa – Portu Stanley. Zdecydowaną większość obywateli stanowią owce, których hodowla jest tradycyjnym źródłem utrzymania ludności zamieszkującej dwie główne oraz kilkadziesiąt mniejszych wysp wokół nich. Ze względu na swą niedostępność, rzadkie zaludnienie, a także dzięki… polom minowym, stanowiącym ponurą pamiątkę z ostatniej wojny, Wyspy Falklandzkie są prawdziwym rajem dla Przyrody. To tutaj znajdują się największe na świecie kolonie albatrosów czarnobrewych, do których można podchodzić niemal na wyciągnięcie ręki. Obok nich gnieżdżą się również kormorany cesarskie, skocze złotoczube (niezwykle zabawne małe pingwinki, u których rozpiętość krzaczastych brwi jest niemal równa ich wzrostowi), pingwiny magellańskie, białobrewe, a nawet królewskie. Tu też można napotkać kolonie rozrodcze lwów morskich i ogromnych słoni morskich, największych fok na świecie.

Ludzi tam jest mało, a po tym, jak w XIX wieku niechlubnie wytępiono jedynego rodzimego ssaka lądowego, słynnego wilka falklandzkiego, drapieżników lądowych nie ma żadnych, dlatego też dzicy mieszkańcy Wysp praktycznie nie odczuwają lęku przed człowiekiem. Wprawdzie reguły ochrony przyrody, bardzo ściśle tu przestrzegane, wyznaczają nam minimalne dystanse, na które można się do zwierząt zbliżać, jednak ich samych przepisy te nie dotyczą. Dlatego też, jeśli nigdzie się nie spieszymy, najlepiej jest po prostu przysiąść na chwilę w pobliżu odwiedzanej kolonii, a wtedy z dużym prawdopodobieństwem któryś z jej ciekawskich mieszkańców sam do nas podejdzie, oferując nam spotkanie z przyrodą, jakiego do końca życia nie zapomnimy.

Oszałamiające, surowe krajobrazy, ufne zwierzęta i… przyjazne puby Stanley to lokalne atrakcje. Będziemy nimi cieszyć się przez co najmniej tydzień. Ale sam rejs to dużo więcej. Wody południowego Atlantyku praktycznie gwarantują prawdziwą żeglarską przygodę, dając też spore szanse na spotkanie ze swymi fascynującymi mieszkańcami. Regularnie widuje się tu wale biskajskie południowe, humbaki, a nawet finwale i sejwale, wokół samych wysp licznie występują też różne gatunki delfinów.

Delfiny spotkać możemy również na początku i końcu rejsu, na jednej z najsłynniejszych i najbardziej malowniczych tras żeglownych świata – Kanale Beagla. Miasteczko Ushuaia, leżące na jego końcu, otoczone górami i rozciągające się nad czystym morzem, jest najdalej na południe położonym miastem świata (choć mieszkańcy chilijskiego Puerto Williams mają na ten temat odrębne zdanie) i stanowi idealną klamrę zamykającą ten fascynujący rejs.

Linki :

www.falklands.gov.fk

www.falklandislands.com/